ஒருநாள் சுவாதி மும்பைக்கு போகப்போறேன் என்று கூறுகிறார். அதற்கு செந்தில் என்னை விட்டு போகாதே என்று கூறுகிறார். சுவாதியோ நான் ஸ்கூல் படிக்கும்போது ஒருவனை எனக்கு பிடித்தது. காலேஜ் படிக்கும்போது ஒருவனை பிடித்தது. அதுபோல் உன்னையும் பிடித்தது. இதையெல்லாம் பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ளாதே என்று கூறி விட்டு செல்கிறாள்.இதனால் மனமுடையும் செந்தில் சோகத்திலேயே இருந்து வருகிறான். சுவாதியை மறக்க முடியாமல் தவிக்கிறான். பெண்கள் என்றாலே வெறுக்கிறான். பின்னர் உறவினர் உதவியால் விழுப்புரத்தில் கார் டிரைவர் வேலைக்கு செல்கிறான்.
எந்த பெண்ணையும் இனிமேல் காதலிக்கக் கூடாது. பெண்கள் என்றாலே வெறுக்கும் செந்தில் மீண்டும் ஒரு பெண்ணை காதலித்து திருமணம் செய்தாரா? இல்லையா? என்பதே மீதிக்கதை.
படத்தில் நாயகனாக நடித்திருக்கும் செந்தில், இவரே படத்தை இயக்கி தயாரிக்கவும் செய்திருக்கிறார். பல விதங்களில் நடிப்பை வெளிப்படுத்த முயற்சி செய்திருக்கிறார். பாதி நேரம் சோகத்துடனே வருகிறார். இவரது முக பாவணைகள் காட்சிக்கு பொருந்தாமல் இருக்கிறது.காதலில் தோற்றாலும், ஏமாற்றப் பட்டாலும் தற்கொலை முடிவல்ல, அதற்கு மேல் அன்பு செலுத்தக்கூடியவர்கள் உங்களுடன் இருக்கிறார்கள் என்ற கருத்தை சொல்ல வந்த இயக்குனர், அதை திரைக்கதையில் தெளிவில்லாமல் இயக்கியிருக்கிறார். படம் முழுவதும் சுவாரஸ்யம் இல்லாமலேயே செல்கிறது. காமெடிகள் எதுவும் எடுபடவில்லை. காதல் தண்டபாணி எதற்கு வருகிறார் என்பதே புரியவில்லை. தேவையற்ற காட்சிகள் நிறைய அமைத்திருக்கிறார். கதாநாயகிகளாக நடித்திருப்பவர்கள் கொடுத்த வேலையை செய்திருக்கிறார்கள். செந்திலுக்கு அம்மாவாக வருபவர் சிறப்பாக நடித்திருக்கிறார்.
பிரவிண் மிர்ராவின் இசையில் பாடல்கள் கேட்கும் ரகம். பின்னணி இசையில் கூடுதல் கவனம் செலுத்தியிருக்கலாம். கொளஞ்சிகுமாரின் ஒளிப்பதிவு சுமார் ரகம்.
மொத்தத்தில் ‘திரு.வி.க.பூங்கா’ காதல் இல்லை…………
அனைத்து புத்தகங்களும் வாங்க அணுகவும்:- பூம்புகார் அங்காடி